The Matrix wordt in sommige kringen wel Science Fiction voor intellectuelen genoemd. Nu wil ik toegeven dat het verhaaltechnisch allemaal op een wat hoger plan staat dan, pakweg, Alien of Men In Black. Maar na de tweede film begon het behoorlijk uit de hand te lopen: die trilogie werd een halve religie, vermoedelijk voor het soort mensen dat New Age nog teveel werk vindt. Iedereen die naar aanleiding van deze films ooit gezegd heeft dat 'het toch best zou kunnen' hoort per direct alle behaalde diploma's in te leveren. Je zou voor de gein op Internet eens moeten lezen wat voor interpretaties mensen allemaal aan die films geven. Het lijk soms wel alsof de broertjes Wachowski persoonlijk met verse stenen tafelen van de berg Sinaď zijn afgedaald!
"Die Matrix-films zijn echt wel vet wreed man, d'r zitten ook allemaal verwijzingen in naar andere dingen weet je."
"Oh ja? Zoals?"
"Nou weet je bijvoorbeeld in het begin van 'follow the white rabbit', dat is gewoon hetzelfde als een boek wat bestaat man. Van Alice in Wonderland."
"Van Lewis Carroll."
"Nee-hee, van Alice in Won-der-land! Daar zit ook een wit konijn in man en dan gaat ze door de tunnel, Alice. Net als Neo."
"Neo gaat door een tunnel achter een konijn aan?"
"Nee man maar wel zoiets, net als in een boek! Stond op Internet!"
"Ongelofelijk. En ga je dat boek nu lezen?"
"Nee man, ben ik een stuudje ofzo? Ik wacht wel op de X-Box game."
"Dat lijkt me een goed plan. Zeg, mag ik een extra servetje bij mijn McChicken?"

Maar goed, deel drie zou het slot moeten zijn. In een orgie van geweld, afgewisseld met deels onbegrijpelijke gesprekken (en nu niet gaan zeggen dat ik mijn huiswerk niet gedaan heb want al die crap over Architecten, Meringovinianen en Sleutelmakers HOOR je helemaal niet te onthouden: het is maar een FILM, mensen!) heb ik het volgende kunnen ontwaren:
De invasie van Zion, het laatste bastion van mensen die aan The Matrix zijn ontsnapt, is op handen: over 20 uur hebben de machines waarschijnlijk de stad bereikt. Onder het motto 'Liever dood dan Duracell' maakt men zich op voor een strijd.

Met Neo gaat het niet zo goed: weliswaar heeft hij geleerd zich zonder stekker in zijn nek in The Matrix te bewegen, maar hij is wel verdwaald in een wereld tussen de werkelijkheid en computersimulaties in. Alleen de Meringoviaan kan hem daaruit bevrijden, dus Trinitry, Morpheus en Seraph gaan een potje onderhandelen. En dan wordt het eindelijk schieten.

Zodra Neo weer bij zijn vrienden is, weet hij wat hem te doen staat om de invasie te stoppen: in eigen persoon een bezoekje brengen aan Machine City, het bolwerk van de robots waar geen mens ooit geweest is. (Althans, niet bij bewustzijn. Vermoedelijk zijn er genoeg mensen geweest, maar dan als 12-volts batterijtje voor een of andere robot-zaklantaarn.)Kapitein Niobe staat haar schip af voor deze krankzinnige onderneming en samen met Trinity gaat Neo op pad. Ondertussen maakt de rest van de mensheid zich op voor het pak slaag van de eeuw: de invasie van Zion. Dat is dan ook het grote spektakelstuk van deel 3 en daar zitten ook wat mini-verhaaltjes in, zoals van twee dappere dames met een Bazooka en een jochie dat met extra munitie over het slagveld rent om de soldaten opnieuw te bevoorraden.

Oh ja, Agent Smith is er natuurlijk ook weer. Aanvankelijk was hij een dienaar van The Matrix, maar gaandeweg is zijn programma zelfstandig geworden. Hij kan zich nu vermenigvuldigen en heeft het plan opgevat om de macht te grijpen. Daarnaast heeft hij sinds kort ook de mogelijkheid om zich buiten de Matrix te bewegen. Bad news for Mr. Anderson, kortom.
Oh, en het Orakel? Zij oreert vrolijk verder, maar nu via een andere actrice. (De vorige is dood. Dát zag ze niet aankomen! Zou het dan toch allemaal verzonnen zijn?) Er komt nog steeds geen zinnig woord uit, maar ze bakt chocoladekoekjes en dan ben je bij mij al snel een tof wijf.

Ik ben ooit filmcriticus geworden met het idee dat er toch ook iemand op een normale manier over populaire films zou moeten schrijven. En dat The Matrix populair is, staat buiten kijf. Aan de andere kant: het is echt niet half zo goed als velen denken. Ligt dat nou aan mij? Ben ik, door blootstelling aan ruim 200 films per jaar, dit soort zaken ontgroeid? Ik gaf vorige week een Chinese film verdorie nog een acht! Aan de andere kant: The Matrix deel 1 gaf ik in 1997 ook doodleuk een 7,5 dus ik had toen al ongeveer dezelfde normen…

Daarom ga ik nog maar even door met dit werk. Het is ook niet zo dat ik dit een slechte film vond, maar ik heb gewoon veel betere gezien. Als jij jezelf drie keer per jaar naar de bios sleept (voor The Matrix, Lord Of The Rings en iets in de trant van Jurassic Park) wil je gewoon zien hoe goed Hollywood tegenwoordig is in het scheppen van digitale puinhopen. Nou, dan word je op je wenken bediend! En heb je al wat meer gezien van wat er in de bios te koop is, zul je het met me eens zijn als ik zeg: het is welletjes geweest met die Matrix. We erkennen dat deze films mijlpalen waren op het gebied van spektakel en speciale effecten, maar nu weten we het wel. Deel 1 was het best, want het origineelst. Deel 2 voegde er nog aardig wat aan toe, maar deel 3 hadden ze beter The Matrix Repetitions kunnen noemen.

Score: 6/10
Martijn Warnas

De Meetris deel 3 door Ingeborgh Warnas, 6 jaar

Vandeweek mogt ik met mijn vadur naar een persvorsteling van De Meetris in amsterdam. Dat was heel leuk. Wij gingen in een gebouw met heel veel lelijke menssen, die allemaal vor de filmpers werkten. Maar volgens mijn vadur werken die mensen alleeen vor de filmpers als er een nieuwe Meetris is. Net als ik! Wij moesten onze tasen open doen voor de meneer en toen kreeg ik gratis sjokomel. Dat was leuk want mijn vadur heeft nooit centjes voor sjokomel want hij schreift over film.

De film was heel veel lawaai en schieten en vechten tussen twee meneren. De ene meneer had een pak aan en de andere meneer een jas voor zwervers zoals mijn vadur niet mag van mijn moeder omdat hij er dan uit ziet als de Gestaapoo. Die had ook zijn moeder meegenomen, dat was Trinity, die gaf hem steeds knuffeltjes en hij mog niet buiten spelen. Maar het was allemaal niet echt want dat kon ik zien. Die meneren konden vliegen enzo en het deed nooit pijn. Maar het was niet eng want het kwam tog altijd goed. Dat wist ik nog van deel twee. Die ene meneer viel toen ook nooit van de vrachtwagen.

Ik vond dit wel echt een hele leuke dag want we zijn ook nog naar de kinderboeredij geweest. Flossie had net een nieuwe zoontje, die was heel lief. Maar ik dagt dat die ging bijten dus ik was best wel bang. Maar ik vint dat de Meetris best goed is maar dan niet voor oude kinderen zoals ik maar tot vijf jaar wel heel leuk. Anders is het best wel kinderagtug.

Ingeborgh

Alle informatie op Warnas' Movie Academy is eigendom van Warnas.net en mag niet op een andere manier worden bekeken, verspreid, geciteerd of gebruikt dan door het bezoeken van deze website, behoudens schriftelijke toestemming van de maker, te bereiken via .